Goed nieuws

Na een heel erg zware week, vol ups en downs, traantjes, maar ook leuke momenten, angst verbijstering, verdriet, vriendschap,... is er absoluut zonder twijfel goed nieuws. Tijdens de afgelopen week heb ik samen met mama en papa besloten om voor een oplossing te zoeken. Het moet natuurlijk nog altijd leuk blijven en het moet een ongelofelijke ervaring zijn en geen straf. Mama is op dit moment onderweg naar Nepal. In feite, ze is aangekomen in Nepal en moet enkel nog de enorm hobbelige weg van 7 uur doen. En dan zal er een blij weerzien volgen.

Op die manier kan ik nog een week genieten van Nepal zonder een rollercoaster aan emoties. Hopelijk krijg ik zo de mooie kant van de cultuur en het land te zien. Ik kan met geen woorden beschrijven hoe blij ik ben dat ik eindelijk terug een knuffel kan krijgen van mama, één van de belangrijkste personen in mijn leven, samen met papa en Thijssen en natuurlijk de rest van mijn familie.

Zaterdag zijn we vanuit Barathpur, de stad waar ik de laatste week verbleven heb vertrokken naar het nationaal park van Chitwan. Een super leuk weekend, echt nodig na zo een zware week. 

Eens aangekomen konden we al onmiddellijk het stadje gaan verkennen. En niet gewoon saai te voet. Neen, met een ossenkar zijn we door het stadje gereden. Super cool. Wat wel vooral opviel was hoe de levensstandaard nog maar eens daalde bij het verlaten van de grote stad. Langs de straten lagen allemaal kleine huisjes uit leem met golfplaten als dak. Terwijl de mensen die erin woonden meestal heel gewoon en westers gekleed waren. Gek om te zien. Je kan het gewoon niet vatten dat ze in zulke huisjes kunnen wonen. 

Na het verkennen van het stadje trokken we de jungle in. We moesten eerst met een traditionele Nepalese kano de rivier oversteken. Best spannend, je kon je voet nog niet verzetten of de kano leek al om te kantelen. En om de spanning nog een tikkeltje op te voeren lagen er overal langs de oever van de rivier krokodillen op de loer. Eens overgestoken kropen we in echte safari jeeps opzoek naar de dieren. Op het tripje door de jungle zagen we neushoorns diep verscholen in het gras, hertjes, heel veel krokodillen, en aapjes in alle bomen slingeren. Het was voor mij de eerste keer dat ik zulke dieren in het echt zag en in een jungle was. Ik was super enthousiast. Iedereen zei maar de hele tijd dat ze zagen dat ik enorm aan het genieten was...

Om de dag leuk af te sluiten kregen we voor we gingen slapen een typische Nepalese dans te zien. Leuk om te zien hoe trots de jongens waren op hun cultuur en land. Het werd op die manier weer eens duidelijk hoe mooi dit land is en dat het niet alleen de ellende kent die ik de afgelopen week te zien kreeg. Heel blij dat ik Nepal ook eens op deze manier kon ervaren. 

De volgende ochtend was de beste ochtend tot nu toe. Eindelijk kon ik eens iets anders eten tijdens het ontbijt dan gewoon toast met boter. Er waren pannenkoekjes met honing, zalig, zeker als je zo graag eet als mij. Het was de start van weer een leuke dag. 

Na het beste ontbijt tot nu toe maakten we een uitstapje naar het 'Elephant breeding center'. Hier houden ze olifanten om ze op te leren en daarna te gebruiken om spullen te vervoeren, zware taken uit te voeren of toeristen rond te brengen. Om werkelijk in het center te raken moesten we opnieuw de rivier oversteken, maar deze keer niet in een kano, maar een akelig, hobbelig en smal brugje. Het brugje bestond uit bamboestokken met daarop zandzakjes. Bij elke stap die je zette voelde je het brugje bewegen. Zoals vele weten kan ik vaak overdrijven als het op zulke dingen aankomt. Maar deze keer echt niet, ik zweer het. Eenmaal het brugje overleefd, kwamen we aan bij de olifanten. Het was leuk dat we echte Aziatische olifanten te zien kregen. Maar tegelijkertijd ook zielig om te zien hoe de olifanten vast hingen aan een ketting en niet verder konden dan amper drie meter. We vonden het allemaal heel erg zielig voor de olifanten en leefden allemaal mee. 

Om het bezoek aan Chitwan af te sluiten mochten we rondkijken in de winkels en cadeautjes kopen voor familie en vrienden. De winkelstraten van Chitwan tellen maar liefst één straat. Eventjes om familie nieuwsgierig te maken, maak maar plaats onder te kerstboom want de cadeautjes zijn bijna allemaal gekocht... :-).  Ook vandaag was het weer een leerrijke dag, ik heb leren afpingelen. Ik vond het zo erg voor de winkeleigenaars, maar het is hier heel erg normaal om dat te doen. Weer een nieuwe ervaring erbij ;-). Je kan het best gek noemen om hier te 'shoppen', maar het is leuk om eens te doen en al die gezellige winkeltjes binnen te gaan en rond te neuzen. 

Om het samenvatten het was een leuke ontspannend weekend, met een lekker ontbijt :-). Moet ook kunnen als je in Nepal bent. Het is niet de bedoeling om alleen alle ellende te zien maar ook te ontdekken in wat voor een mooi land je tegelijkertijd terecht bent gekomen.